4.1.07 Memen
Hoewel culturele evolutie geen verlengstuk is van biologische evolutie, het maakt gebruik van andere elementen, verloopt het wel volgens Darwin’s algoritme van variatie, selectie, replicatie en emergentie. Biologie en wetenschap hebben daarmee vergelijkbare genealogische principes en men kan cultuur en wetenschap dan ook beide als het resultaat van een memetische evolutie beschouwen. Culturele memen worden daarbij vaak vergeleken met mentale virussen, gericht op maximale verspreiding. De vraag is echter of datzelfde principe geldt voor wetenschappelijke memen. In de wetenschap ligt de nadruk, in navolging van Popper’s falsificatieprincipe en Ockham’s spaarzaamheidprincipe, om maar twee succesvolle mentale virussen te noemen, sterk op reductie en daarmee op selectie. Experimenten zijn dodelijk voor verreweg de meeste (wetenschappelijke) memen en daarmee zuiverend voor de wetenschap als geheel. Als we wetenschap met Popper opvatten als probleem oplossen m.b.v. trial & error, en probleem oplossen vervolgens zien als het bedenken van speculatieve gissingen via vrije associatie, vormt toetsing het selectiemiddel bij uitstek. Volgens Popper zit vooruitgang vooral in selectie door middel van het falsificatieprincipe en dat vraagt om weerlegbaarheid, transparantie en vooral toegankelijk maken van kennis voor derden via publicatie. Dit principe wekt de illusie dat in de wetenschap Darwin’s algoritme niet blind, maar intelligent wordt toegepast. Het is echter maar de vraag of dit zo is. Om dit te onderzoeken, doorlopen we het algoritme hier systematisch voor wetenschap of kennisverwerving.