AHMAS

C. Denkhulp

• A. Vindkunde
  • Inleiding vindkunde
  • 1. Kennisdomein
  • 1.1 Waarheidsvragen
  • 1.1.1 Causaliteit
  • 1.1.2 Theorie-data cyclus
  • 1.1.3 Waarheidscriteria
  • 1.1.3.1 Correspondentiecrit.
  • 1.1.3.2 Relevantiecriterium
  • 1.1.3.3 Coherentiecriterium
  • 1.1.3.4 Werkzaamheidscrit.
  • 1.1.4 Waarschijnlijkheid
  • 1.2 Waarderingsvragen
  • 1.2.1 Waarde-oordelen
  • 1.2.1.1. Kernwaarden
  • 1.2.1.2 Cultuurvragen
  • 1.2.2 Hermeneutische C.
  • 1.2.3 Rechtvaardigingscrit.
  • 1.2.4 Plichtsoordelen
  • 1.2.4.1 Geboden
  • 1.3 Ethische vragen
  • 1.3.1 Ethische w.oordelen
  • 1.3.1.1 Deugdzaamheid
  • 1.3.2 Moreel beraad
  • 1.3.3 Ethische criteria
  • 1.3.4 Ethische richtlijnen
  • 1.4 Esthetische vragen
  • 1.4.1 Esthetische w.oordelen
  • 1.4.2 Beschouwing
  • 1.4.3 Esthetische criteria
  • 1.4.4 Trends & Modes
  • 1.5 Vitaliteitsvragen
  • 1.5.1 Intuitie
  • 1.5.2 Eenheid P, P & R
  • 1.5.3 Vitaliteitscriteria
  • 1.5.4 Bewustzijn
  • 1.6 Praktijkvragen
  • 1.6.1 Waarden & Waarh.
  • 1.6.2 PDCA-cyclus
  • 1.6.3 Bedrijfsvoeringcriteria
  • 1.6.4 Wat werkt
  • 1.7 Complexe vragen
  • 1.7.1 Non-lineaire C.
  • 1.7.2 Syst.werkwijze
  • 1.7.3 Voortgangscriteria
  • 1.7.3.1 Inzicht
  • 1.7.3.2 Synergie
  • 1.7.3.3 Consensus
  • 1.7.4 Bijdragen
  • 2. Ordenen
  • 2.1 Begrippen
  • 2.1.1 Begripsvorming
  • 2.1.1.1 Wetensch.object
  • 2.1.1.1.1 Waarom-vraag
  • 2.1.1.1.2 Hoe-vraag
  • 2.1.1.1.3 Ontw.vraag
  • 2.1.1.1.4 Historievraag
  • 2.1.1.1.5 Reguleringsvraag
  • 2.1.1.1.6 Fitnessvraag
  • 2.1.1.2 Denkend subject
  • 2.1.1.2.1 Adaptief denken
  • 2.1.1.2.2 Constr.denken
  • 2.1.2 Kwaliteiten
  • 2.1.2.1 Functionaliteit
  • 2.1.2.2 Doelmatigheid
  • 2.1.2.3 Vitaliteit
  • 2.1.2.4 Contextualiteit
  • 2.1.2.5 Moraliteit
  • 2.1.2.6 Ethiek
  • 2.1.2.7 Esthetiek
  • 2.1.2.8 Multi-perspect.
  • 2.1.3 Kwantiteiten
  • 2.1.4 Belangen
  • 2.1.4.1 Levensdomeinen
  • 2.1.4.2 Betekenis
  • 2.1.4.3 Kennisgebied
  • 2.1.4.3.1 Vakkennis
  • 2.1.5 Kaders
  • 2.1.5.1 Functioneel kader
  • 2.1.5.2 Sociaal kader
  • 2.1.5.3 Politiek kader
  • 2.1.5.4 Symbolisch kader
  • 2.1.5.4.1 Betekenisverlening
  • 2.1.5.4.2 Tekens&Symbolen
  • 2.1.5.5 Organisch kader
  • 2.1.5.6 Pragmatisch kader
  • 2.1.5.7 Krachtenveld
  • 2.1.5.8 Cont.adaptief kader
  • 2.1.6 Posities
  • 2.1.7 Kennisdragers
  • 2.1.7.1 Kenniscontainers
  • 2.1.8 Voorwaarden
  • 2.2 Modellen
  • 2.3 Theorieen
  • 2.4 Paradigma's
  • 2.4.1 Soc.constructivisme
  • 2.4.2 Kritisch realisme
  • 2.4.2.1 Causaliteit
  • 2.4.2.2 Gelaagde W.
  • 2.4.2.3 Niet-feitelijk niveau
  • 2.4.3 Fenomenologie
  • 2.4.4 Reductionisme
  • 2.4.5 Holisme
  • 2.4.6 Pragmatisme
  • 2.4.6.1 Verheldering
  • 2.4.6.2 Modules
  • 2.4.6.3 Functionalistisch
  • 2.4.6.3.1 Architectuur
  • 2.4.6.3.2 Managementvisie
  • 2.4.6.4 Bijdrage samenl.
  • 2.4.6.5 Pragm.pragmatisme
  • 2.5 Wereldorientaties
  • 2.5.1 Ordening (w.o.)
  • 2.5.1.1 Waarom? (orde)
  • 2.5.1.2 Hoe? (orde)
  • 2.5.1.2.1 Wereldmodel 1
  • 2.5.1.2.2 Modernisme
  • 2.5.1.2.3 Wetensch.indeling
  • 2.5.1.3 Wat? (orde)
  • 2.5.1.3.1 Mensbeeld
  • 2.5.1.3.1.1 Menswetensch.
  • 2.5.1.3.1.1.1 Zijnsgericht P.
  • 2.5.1.3.1.1.2 Antrop.P.
  • 2.5.1.3.1.2 Evolutieleer
  • 2.5.1.3.1.3 Conflictmodel
  • 2.5.1.3.1.4 Behaviorisme
  • 2.5.1.3.1.5 Humanisme
  • 2.5.1.3.1.6 Cognitivisme
  • 2.5.1.3.1.7 Levensbesch.
  • 2.5.1.3.1.8 Vitalisme
  • 2.5.1.3.1.9 Pragmatisme
  • 2.5.1.3.2 Cultuurvisie
  • 2.5.1.3.2.1 Cultuur
  • 2.5.1.3.2.1.1 Soorten
  • 2.5.1.3.2.1.1.1 Modernistisch
  • 2.5.1.3.2.1.1.2 Postmodern
  • 2.5.1.3.2.1.1.3 Definities
  • 2.5.1.3.2.1.2 Verborgen D.
  • 2.5.1.3.2.1.3 Cult.dimensies
  • 2.5.1.3.2.1.4 Socialisatie
  • 2.5.1.3.2.1.5 Com.context
  • 2.5.1.3.2.1.5.1 Hoog-laag
  • 2.5.1.3.2.1.5.2 Tijdsbeleving
  • 2.5.1.3.2.1.5.3 Pers.ruimte
  • 2.5.1.3.2.1.5.4 Boodschap
  • 2.5.1.3.2.1.5.5 Info-stromen
  • 2.5.1.3.2.1.5.6 Actieketen
  • 2.5.1.3.2.1.6 Artefact
  • 2.5.1.3.2.1.7 Vijf i's
  • 2.5.2 Chaos (w.o.)
  • 2.5.2.1 Waarom? (chaos)
  • 2.5.2.1.1 Fund.onvoorsp.
  • 2.5.2.2 Hoe? (chaos)
  • 2.5.2.2.1 Wereldmodel 2
  • 2.5.2.2.2 Postmodernisme
  • 2.5.2.2.2.1 Sociaal construct
  • 2.5.2.2.2.2 Verbinden
  • 2.5.2.2.2.3 Niets vanzelfspr.
  • 2.5.2.2.2.4 Impliciete kennis
  • 2.5.2.2.2.5 Deconstrueren
  • 2.5.2.2.3 Van Dinten
  • 2.5.2.3 Wat? (chaos)
  • 2.5.2.3.1 Onderstroom
  • 2.5.2.3.2 Metaforen
  • 2.5.3 Orde-chaos transitie
  • 3. Levensloop
  • 3.1 Levensfasen
  • 3.2 Cogn.emo.ontwikkeling
  • 3.3 Persoonlijke waarden
  • 3.4 Persoonlijkheidsleer
  • 3.5 Ken uzelf
  • 3.5 Morele ontwikkeling
  • 3.5 Psychosociaal
  • 3.5.1 Combineren
  • 4. Historie
  • 4.1 Grondslagen
  • 4.1.01 Inleiding
  • 4.1.02 Epistemologie
  • 4.1.03 Actie
  • 4.1.04 Kenapparaat
  • 4.1.05 Cognitieve nis
  • 4.1.06 Darwin-machines
  • 4.1.07 Memen
  • 4.1.08 Variatie
  • 4.1.09 Selectie
  • 4.1.10 Replicatie
  • 4.1.11 Emergentie
  • 4.1.12 Conclusies
  • 4.2 Grondleggers
  • 4.3 Pioniers
  • 4.3.1 Ackoff
  • 4.3.1.01 Markgerichtheid
  • 4.3.1.02 Leiderschap
  • 4.3.1.03 Systeem
  • 4.3.1.04 Hersenmodel
  • 4.3.1.05 Leren
  • 4.3.1.06 Onderzoek en innovatie
  • 4.3.1.07 Onderwijs
  • 4.3.1.08 Democratie
  • 4.3.1.09 Comp.problemen
  • 4.3.1.10 Probleem oplossen/besluiten
  • 4.3.1.11 Probleem
  • 4.3.1.12 Beat the system
  • 4.3.1.13 Multidisciplinariteit
  • 4.3.1.14 Drie vormen PO
  • 4.3.1.15 Coping
  • 4.3.1.16 Ideale stijl
  • 4.3.1.17 Investeren
  • 4.3.1.18 Struct.verbetering
  • 4.3.1.19 Kwaliteitszorg
  • 4.3.1.20 Businessmodel
  • 4.3.1.21 Methodiek
  • 4.3.1.22 Structural mapping
  • 4.3.1.23 Restjes
  • 4.3.2 Argyris
  • 4.3.2.1 Creatieve mindset
  • 4.3.2.1.1 Handelingstheorie (Arg.)
  • 4.3.2.1.2 Meerslagleren
  • 4.3.2.2 HRD
  • 4.4 Tijdsbeelden
  • 5. Contrasten
  • 5.1 Anders denken
  • 5.2 Economie
  • 5.2.1 Goederen-Diensten
  • 5.2.2 Diensten-dominantie
  • 5.2.3 Service
  • 5.2.4 Werking
  • 5.2.5 Experience
  • 5.2.6 Kenniseconomie
  • 6. Bronnen
  • 7. Kennisdragers
  • 7. Metacomp.gedachte
  • 8. Pragm.verhelderen
  • 8.1 Belangen
  • 8.2 Context
  • 8.3 Cultuur
  • 8.4 Kaders
  • 8.5 Positie
  • 8.6 Succescriteria
  • 8.7 Wederkerigheid
  • 8.8 Interactiviteit
  • 8.9 Randvoorwaarden
• B. Methode
• C. Kennismanager
• D. Ervaringsdesk.
• E. Studiemodules

5.2.3 Service

Dienstverlening is een breed begrip waarbinnen men zich richt op het ontwikkelen van innovatieve concepten (businessmodellen) en omvat zowel immateriële als materiele activiteiten. 

Hoe doe ik dat? 

1. U focust op economische activiteiten die primair bestaan uit het uitwisselen (exchange) van kennis en vaardigheden die verbonden worden met diensten en producten. Door kennisruil ontstaat toename van competenties van de actoren. Actoren zijn personen of groepen, die in staat zijn invloed uit te oefenen
2. U ziet zowel klanten als leveranciers, consumenten en producenten, maar ook de stakeholders, als actor
3. U levert maatwerk want elke klant is uniek en heeft specifieke wensen en voorkeuren, die mede afhankelijk zijn van de sociale en culturele context. Om de gepersonaliseerde preferenties van een klant op het spoor te komen is onderzoek wenselijk naar de belevings- en ervaringswereld van het subject. Gebruik wordt gemaakt van verhalen van klanten over hun ervaringen met een bedrijf of organisatie. Deze verslagen (‘journeys’) zijn bruikbaar als startpunt voor onderzoek. Vargo c.s. wijzen op het belang van fenomenologie als onderzoeksmethode om de leefwereld in kaart te brengen.
4. Interactie is het sleutelwoord bij Service Dominant benadering. Actoren wisselen competenties uit. Economische transacties zijn geen eenrichting verkeer, waarbij pasklare producten worden opgedrongen aan de klant. De klassieke economie gaat uit van ‘pushen’: consumenten worden gemanipuleerd en verleid om materiele zaken aan te schaffen. Cave: aanschaf systemen die interactie beperken!
5. De Service Dominant Logic gaat uit van de gepersonaliseerde wensen en behoeften van de klant. De wensen van de klant sturen het interactieproces (pull). De subjectieve wensen en preferenties van de klant staan centraal. Het traditionele onderscheid tussen producenten en consumenten vervalt. Sleutelwoorden zijn co-creatie en coproductie. Postmoderne consumenten zijn tevens producenten. 

Voorbeelden

• Vervoer; niet langer staat de productie van voertuigen centraal (materialen), maar het slim oplossen van mobiliteit (concept) op basis van co-creatie
• Licht; men maakt geen lampen meer maar verbetert zichtbaarheid
• Schoonmaak; GOM doet aan zorg-support
• Healthy Aging; niet langer ziekte genezen maar de voorwaarden voor gezondheid optimaliseren

Meer weten? Zie Economie