AHMAS

C. Denkhulp

• A. Vindkunde
• B. Methode
  • Inleiding methode
  • 1. Meta-denkwijze
  • 1.1 Systeemtheorie
  • 1.1.1 Waarom? (syst.)
  • 1.1.2 Hoe? (syst.)
  • 1.1.2.1 Complexiteit
  • 1.1.2.1.1 Verzameling
  • 1.1.2.1.2 Dynamiek
  • 1.1.2.1.3 Arena
  • 1.1.2.1.4 Zelforganisatie
  • 1.1.2.1.4.1 Autopoiese
  • 1.1.2.1.4.2 Gelaagdheid
  • 1.1.2.1.4.3 Aggregatie
  • 1.1.2.1.5 CAS
  • 1.1.2.1.5.1 Circ.causa.
  • 1.1.2.1.5.1.1 Interferentie
  • 1.1.2.1.5.1.2 MF.processen
  • 1.1.2.1.5.1.3 Comenius Eff.
  • 1.1.2.1.5.1.4 Kip-Ei?
  • 1.1.2.1.5.2 Multiplier
  • 1.1.2.1.5.3 Emergentie
  • 1.1.2.1.5.4 Synergie en Flow
  • 1.1.2.1.5.5 Dyn.compl.syst.
  • 1.1.2.1.5.5.1 Doelcompl.
  • 1.1.2.2 Generativiteit
  • 1.1.2.2.1 Uitdagingen
  • 1.1.2.2.1.1 Kantelpunten
  • 1.1.2.2.1.2 Differentiatie
  • 1.1.2.2.2 Principes gen.
  • 1.1.2.3 Kanttekeningen
  • 1.1.2.3.1 Catastrofen
  • 1.1.2.3.2 Complex comm.
  • 1.1.2.3.3 Compl.education
  • 1.1.3 Wat? (syst.)
  • 1.1.3.2 Systeemniveaus
  • 1.2 Ecorationaliteitstheorie
  • 1.2.1 Waarom? (ERT)
  • 1.2.2 Hoe? (ERT)
  • 1.2.2.1 Preferentiele logica
  • 1.2.2.2 Adapt.toolobx
  • 1.2.3 Wat-vraag (ERT)
  • 1.3 Drie-wereldentheorie
  • 1.3.1 Waarom (3W)
  • 1.3.2 Hoe-vraag (3W)
  • 1.3.3. Wat-vraag (3W)
  • 1.3.3.1 Fysieke wereld
  • 1.3.3.2 Psych.wereld
  • 1.4 Interactietheorie
  • 1.4.1 Waarom? (inter.)
  • 1.4.1.1 Legitimatie
  • 1.4.1.1.1 Gebruiksperspectief
  • 1.4.1.1.2 Ontwikkelingsmodel
  • 1.4.1.1.3 Kennis construeren
  • 1.4.2 Hoe? (inter.)
  • 1.4.2.2 Ontdekkingsproces
  • 1.4.2.2 Principes
  • 1.4.2.3 Voorwaarden (int.)
  • 1.4.2.4 Onderst.onderwijs
  • 1.4.3 Wat? (inter.)
  • 1.4.3.1 Non-dualisme
  • 1.4.3.2 In the mind
  • 1.4.3.3 Emerg.uitkomst
  • 1.4.3.4 Kijken
  • 1.5 Rationaliteitstheorie
  • 1.5.1 Waarom? (ratio)
  • 1.5.2 Hoe? (ratio)
  • 1.5.2.1 Criteria
  • 1.5.3 Wat? (ratio)
  • 1.5.3.1 DECIDE
  • 1.5.3.2 GOFER
  • 1.6 Soc.wet.hulptheorieen
  • 1.6.1 Waarom (hulp)
  • 1.6.2 Hoe? (hulp)
  • 1.7 Handelingstheorie
  • 1.8 Epistemologie
  • 1.8.1 Evolutionaire epistemologie
  • 2. Modelleringswijze
  • 2.1 Canmeds-model
  • 2.1.1 Vakbekwaamheid
  • 2.1.2 Communicatie
  • 2.1.3 Samenwerking
  • 2.1.4 Organisatie
  • 2.1.5 M.Verantwoordelijkh.
  • 2.1.6 Kennis ontwikkelen
  • 2.1.7 Professionaliteit
  • 2.1.8 Kapitaalmodel
  • 2.1.8.1 Toelichting Kap.model
  • 2.2 Cynefin-model
  • 2.2.1 Simpel
  • 2.2.2 Ingewikkeld
  • 2.2.3 Complex
  • 2.2.4 Chaotisch
  • 2.2.5 Wanorde
  • 2.3 ML.Design-model
  • 2.3.1 Integratieniveaus
  • 2.3.1.1 Soorten systemen
  • 2.3.1.1.1 Gesloten systemen
  • 2.3.1.1.2 Open systemen
  • 2.3.1.1.3 Fractalen
  • 2.3.1.1.3 Grenzen
  • 2.3.1.1.5 Schaalgrootte
  • 2.3.1.1.6 Technologie
  • 2.3.2 Denkstrategieen
  • 2.3.2.1 Reflecteren
  • 2.3.2.2 Analyse
  • 2.3.2.3 Synthetiseren
  • 2.3.2.4 Simuleren
  • 2.3.2.5 Evalueren
  • 2.3.3.3.3 Artificiele wereld
  • 2.3.6.3 Wat-vraag
  • 3. Werkwijze
  • 3.1 Werkvormen
  • 3.1.1 Onderzoek
  • 3.1.1 Redeneren
  • 3.1.1.1 Deductie
  • 3.1.1.1 Kennisproducent
  • 3.1.1.2 Inductie
  • 3.1.1.3 Abductie
  • 3.1.1.3 FUZZY
  • 3.1.1.3.1 Ervaringsabductie
  • 3.1.1.3.2 Design abductie
  • 3.1.1.4 Analogieen
  • 3.1.1.5 Causaliteit
  • 3.1.1.6 Finaliteit
  • 3.1.1.7 Fouten
  • 3.1.1.8 Pascals godsbewijs
  • 3.1.2 Handelen
  • 3.1.2 Kennisconsument
  • 3.1.2 Ontwerpen
  • 3.2 Competenties
  • 3.2.3 Verstaan
  • 3.2.4 Co-creeren
  • 3.2.5 Combineren
  • 3.2.6 Meervoudig kijken
  • 3.3 Technieken
  • 3.3.1 Analyse
  • 3.3.2 Synthese
  • 4. Beheerwijze
  • 4.1 Methodoloog
  • 4.4.2 Managementstappen
  • 5. Ondersteuningswijze
  • 5.1 Theory-data cyclus
  • 5.2 Hermeneutische spiraal
  • 5.3 Reflectiespiraal
  • 5.4 PDCA-of kwaliteitscyclus
  • 5.5 Socratische vragen
• C. Kennismanager
• D. Ervaringsdesk.
• E. Studiemodules

1.1.2.1.2 Dynamiek

Dynamiek verwijst naar het in beweging zijn van elementen en daarmee naar veranderingen in hun onderlinge relaties. Levende wezens (dissipatieve systemen) zijn constant in verandering. Omdat er bij levende wezens ook sprake is van intentionaliteit of doelgerichtheid is er ook sprake van sturing (cybernetica). Door feedbackloops ontstaat er een zekere circulaire causaliteit waarin niet zozeer de één het gedrag oproept van de ander of andersom, maar waarin beide interactiepartners in gelijke mate elkaars gedrag oproepen, veroorzaken, voeden, in stand houden bevestigen en versterken.

Hoe doe ik dat?

1. U weet dat u levende systemen niet kunt doorgronden op basis van lineaire, enkelvoudige causaliteit
2. U beseft dat een levend systeem nooit is, het is altijd in wording
3. U realiseert zich dat een levend systeem op zich geen object is, maar een beweging
4. U probeert door de input en output van een systeem schematisch in kaart te brengen, inzicht te krijgen in de onderliggende dynamiek
5. U weet dat aan de basis van elke systemische interactie een proces staat van gelijktijdige en wederzijdse beïnvloeding.
 U gaat uit van wederkerigheid.

Meer weten? Zie Complexiteit